Even verder zuidwaarts langs de kust vinden we in het gehucht Hallsarve zowaar een achtkantje (79); een type dat duidelijk in de minderheid is op Gotland. Het kleine overduidelijk ‘boerenmolentje’ (zoals de overgrote meerderheid op Gotland) heeft een clockwise wiekenkruis voorzien van borden en een eenvoudige staart met twee schoren zonder staartbalk. Deze zijn bevestigd aan een spruit door de kap die – en dat is veel minder algemeen op Gotland – een (Deens) ajuin-model heeft (zie Skäggs nr. 5).
Binnen is (beter: was) er één koppel stenen dat rechtstreeks door het bovenwiel wordt / werd aangedreven. Deze stenen zijn verwijderd, maar bevinden zich nog los op de begane grond. Ook is er een steenkraan, iets dat niet algemeen is op Gotland.
Ergens in de molen slingert een half vergane, gestencilde brochure met daarin een foto van een soortgelijke molen nog in vol bedrijf. Waar deze molen stond (staat?) is mij helaas volledig ontgaan…
Weer iets verder zuidwaarts gaan we bij het dorp När (dat overigens ook niets voorstelt) een vijftal kilometers westwaarts (en daarna gelijk weer terug) naar het gehucht Alvare waar een standerdmolen (80) staat. De molen staat links van de weg tussen wat bosschages. Ooit is hij gerestaureerd, maar de volledig vergane askop verklaart waarom het wiekenkruis thans in het hoge gras naast de molen ligt: een lot dat ook de zojuist bezochte molen van Botels (nr. 75) staat te wachten….