Een goede tien kilometer terug naar het zuiden: we bezoeken de laatste molens voor vandaag in het gehucht Myre. Een ronde stenen grondzeiler en een standerdmolen (213) staan op slechts een paar honderd meter afstand van elkaar . Om met die laatste te beginnen: gerestaureerde, redelijk geconserveerde molen zonder wiekenkruis. De IC gaat nog naar binnen, maar – zoals wel vaker – is er niets bijzonders te zien. Opvallend (zeg maar: slordig) is het grote gat in de kap ter plekke van de bovenas waarvan de askop duidelijk is afgezaagd. Verder geen bijzonderheden.
In zichtwijdte (om maar eens een mooi woord te gebruiken) van de standerdmolen staat de tweede molen van Myre: een forse, maar totaal ruïneuze ronde stenen grondzeiler (214).
De maalstenen liggen buiten en in de romp resteren slechts een aantal verrotte balken…
Opmerkelijk genoeg zijn beide molens ook te zien in het eerder genoemde Youtube-filmpje ‘Kvarnar på Gotland’ en wel onder de (plaats)naam Dalhem; een even oostelijker gelegen iets groter dorpje. In dat zelfde dorpje schijnt – blijkens het Youtube-filmpje – ook nog een interessante motormaalderij te staan (maar dat ontdekte ik pas bij thuiskomst…).
En zo komt de zevende dag van de Grote IC-Tour ten einde. We zijn bijna klaar, althans wat Gotland betreft. Het is nu donderdagavond en onze boot naar het vasteland van Zweden vertrekt pas zaterdagmorgen vroeg. Morgen nog een hele dag te gaan met slechts drie molens in de hoofdstad Visby, maar wel met de nodige interessante ‘randverschijnselen’, overzichten, terugblikken en gedachten.
Dat dus voor morgen. Voor vanavond vinden we een mooie overnachtingsplaats aan de rand van de bossen even ten zuiden van Myre; niet zo idyllisch als de vorige drie overnachtingsplaatsen aan zee, maar best okay. De IC kookt zoals altijd een eenvoudige doch voedzame maaltijd, ik ontferm mij over de vandaag bezochte molens (op papier althans) en we trekken de laatste voorraden bier en wijn open….