Vanuit nr. 38 is (met moeite) de volgende molen al te zien, die van het gehucht Nors (39). De kleine gedrongen molen is ooit (een soort van) gerestaureerd, maar zonder staart. De bovenste twee enden zijn inmiddels afgebroken, maar hij is in ieder geval wind- en waterdicht. Én… hij is niet ingericht als weekend- of vakantiewoning.
Het molentje staat erg verscholen achter huizen en bomen. Het koste ons enige moeite om er bij te raken: ergens een boerenerf oprijden en dan nog honderden meters door een weiland rijden. En daar stond hij plots achter een bomenrij (meer geluk dan wijsheid). Hij zit op slot, dus na het maken van een paar foto’s gaan we snel door.
We volgen de noordkust in oostelijke richting en komen in het gehucht Skär. Hier, aan de doorgaande weg, staat het enige standerdmolentje op Fårö (40). Het is netjes gerestaureerd, maar – hoe de IC ook martelt aan de deur – zit helaas wel op slot. Later tijdens de Grote IC-Tour, met name in het westelijke gedeelte van Gotland, zouden we een aantal zgn. ‘’composite mills’’ aantreffen: standerdmolens waarvan de kast zowel draagt op de standerd, als op een (houten) ring op de onderbouw (net als bij paltrokmolens). Dat laatste lijkt hier overigens niet het geval (hoewel het er wel iets van weg heeft).
Overigens is dit de meest noordoostelijk gelegen molen van Fårö, dus van Gotland, dus van de Grote IC-tour.
En nog zijn we niet klaar voor vandaag. Op de uiterste zuidpunt van het oostelijke deel van Fårö staat een molentekentje bij het gehucht Ava, eigenlijk direct aan de kust bij “Hajmariv”. Hoe we echter ook proberen om erbij te komen, het lukt ons niet. We lopen vast op privéterrein. Ook een geplande ‘’omtrekkende beweging’’ via het zuiden heeft geen resultaat. Komt nog bij dat de molen (40A) vanaf land bezien achter een bosrand zou staan. Kortom: jammer maar helaas. We skippen deze plaats, maar kunnen niet uitsluiten dat hier tóch nog een molen zou kunnen staan…
Anyway, genoeg voor vandaag, we kappen ermee! Zo doe je dat dus, één dag op molentour en nu al 40 molens bezocht. Dat gaat lekker. Na wat omzwervingen op het eiland, vinden we een schitterende overnachtingsplaat op de uiterste zuidpunt, bij Engelska-kyrkogården. Er zou hier sprake zijn van een natuurgebied waar we niet mogen staan, maar daar trekken we ons niets van aan; we zijn nette jongens die geen troep achter laten. Stuur anders de politie maar op ons af. Zou hier eigenlijk wel politie zijn? Zo ja, dan hebben ze vanavond ‘the event of the year’: twee gasten uit Holland die illegaal in een natuurgebied verblijven; het moet niet gekker worden. Het zou vannacht bijzonder rustig blijven.
Met een pracht uitzicht over de zee blijf ik nog een paar uur turen, terwijl de IC al slaapt. Ik slaap sowieso altijd slecht (gelukkig is er wijn). In het oosten, aan de horizon, is er onweer: geen gerommel, maar wel regelmatig lichtflitsen. Vreemd dat dit midden in de nacht lijkt te ontstaan. Onweer wijst vaak op een weersverandering (in Nederland althans) maar dat zou hier morgen niet blijken. Terwijl de lichtflitsen langzaam noordwaarts trekken, zoek ik ook de beddekoets maar eens op (om met molenaar Aad Schouten te spreken).