Toch vervolgen we onverdroten onze molentoer in westelijke richting. Bij het gehucht Ammunde zouden zelfs twee molens staan. Het probleem is dat de heuvelrug hier dicht begroeid is. Ik stap zelfs uit om via bospaadjes naar de molens op zoek te gaan. De eerste blijkt echt volledig ingegroeid te staan en dient als vakantiewoning (88). Wéér zo’n standerdmolen en dan ook nog eens ‘herbestemd’: compleet oninteressant dus. Toch heeft de molen iets heel bijzonders: dit lijkt de eerste anti-clockwise standerdmolen van Gotland tijdens onze toer te worden. Dat blijkt althans uit het wiekenkruis. Toch moeten we zeer voorzichtig zijn, alvorens wij hier conclusies uit trekken. Straks (in Hemse) zouden we ook zo’n standerdmolen zien, met een anti-clockwise wiekenkruis, maar eenmaal binnen blijkt hij toch clockwise te zijn (dat zie je gemakkelijk aan de plaats van de vangbalk). Vrijdag zouden we zelfs nog twee vrij grote bovenkruiers zien (in Visby) waarvoor exact hetzelfde geldt.
Even zoeken en een paar honderd meter westelijker blijkt de tweede standerdmolen (89) van het gehucht te staan. Deze is best netjes gerestaureerd, maar ook dit molentje staat behoorlijk ingegroeid. Opvallend is dat de pen van de bovenas dóór de kast heen steekt!
We rijden naar het even noordelijker gelegen gehucht Stenstugu: hoogstens een handvol boerderijen aan een doodlopende weg (by the way: hoeveel gehuchten op Gotland heten ‘Stenstugu’?). Op een verwilderd stuk land staat – enigszins ingegroeid – een kleine standerdmolen (90): redelijk goed onderhouden, met één roede. Verder nog iets? Nee. We rijden verder en dan begint het te regenen…
Even ten westen van het dorpje Burs staat in het gehucht Salmans een molentekentje. We zien geen molen, maar sluiten niet uit dat er ter plaatse nog ‘’iets’’ staat (90A): het is kloteweer en we zijn toch al niet heel erg gemotiveerd. Ernstiger is dat ik een iets westelijker gelegen molentekentje bij Västerlaus helemaal over het hoofd heb gezien; ook tijdens de voorbereiding blijkbaar: shame on me! Ook daar zou dus nog een molen kunnen staan (90B).
Wat is dit voor rare mislukte foto? Welnu: links zijn nog net twee enden van het standerdmolentje van het gehucht Findarve te zien (91). Het is een gerestaureerde molen, waarbij de hoekstijlen van de kast op de grond zijn gefixeerd. Boeien.
De reden voor deze erbarmelijke foto is dat mijn – toch al wat gammele – fotocamera definitief de geest gegeven heeft, d.w.z. de display heeft het begeven; je kunt nog wel foto’s maken, maar als je niet kunt zien wat je fotografeert wordt het heel lastig, zeg maar onmogelijk.
De Grote IC-Tour heeft de maandagochtendblues: het is regenachtig kloteweer, we hebben last van het Saaremaa-syndroom en als klap op de vuurpijl heeft nu ook mijn fotocamera het nog eens begeven. Tijd voor een flinke pauze…..