Killing time dus… Gelukkig heeft Visby een schitterende historische binnenstad met vele ruïneuze middeleeuwse kerken dus daar vermaken we ons wel een paar uurtjes mee (google de foto’s er gerust zelf bij), maar na een paar uur zijn we hier ook wel op uitgekeken…
Vrij plotseling maakt onze constante doelgerichtheid van de afgelopen week plaats voor een bijna angstaanjagende doelloze zinloosheid… De IC gaat bouwmarkten kijken (zie eerder dit verslag) en zelf ga ik op zoek naar de zogenaamde ‘Bingers Kvarn’: een onttakelde maar weliswaar gigantisch grote achtkante houten stellingmolen met vierkante stenen onderbouw (groter dan Högans kvarn) even ten noorden van het centrum, afgebeeld op pagina 39 van Väder- och vattenkvarnar på Gotland. Na een klein uurtje ronddolen vind ik hem niet…
Even later wordt duidelijk waarom: in een boekhandel koop ik niet alleen een exemplaar van voornoemd boek (met een extra exemplaar voor de IC; zijn zijn gevoelens van jalousie ook weer verdwenen..), maar ook een exemplaar van “Gotlands kvarnar genom tidera”; het boek dat we eerder bij Laban Bergström hadden gezien. Hieruit blijkt (pag. 53 t/m 57) dat Bingers Kvarn op 16 januari 1983 volledig is afgebrand en er ter plaatse thans een sportschool gevestigd is (vergeve mij nogmaals mijn niet geheel sublieme kennis van de Zweedse taal…)
Het is nog steeds heerlijk zomers weer en in een schaduwvol park in de binnenstad van Visby ‘begraaf’ ik mij als het ware met beide Gotlandse molenboeken. Sowieso buitengewoon interessante literatuur, maar voor de volledigheid van dit verslag is het wellicht zinvol om mij eens te ontfermen over de vraag ‘hebben wij de afgelopen week nu echt alle Gotlandse molens gezien?’. Het antwoord op die vraag luidt sowieso ‘nee’, maar we komen toch aardig in de buurt. Een overzicht:
De afgelopen week hebben wij getracht ‘’alle’’ molens op Gotland te bezoeken aan de hand van ‘molentekentjes’ op onze kaarten, aangevuld door de ‘molentekentjes’ op de (iets oudere) kaarten van Tommy Masters, de zogenaamde ‘Tommy Masters-tekens’ a.k.a. ‘’a sign of Tommy Masters’’. Dit alles bij elkaar leidt tot het volgende overzicht:
Hoewel van onschatbare waarde blijkt het systeem van de molentekentjes toch niet helemaal waterdicht. Op de volgende plaatsen troffen we molens aan die niet op de kaart stonden:
10) Västäs (rosmolen)
19) Siglajvs 1
29) Langhammars (rosmolen)
30) Käldurivshagen
83) Frigges (restant)
92) Havdhem
96) Sibbjans 3
98) Bottarve (rosmolen)
99) Sigfride
104) Kvarne (restant)
107) Gervalds 1
124) Sandkvie 1
145) Kattlunds-Uddvide (1 van de 3 eerst bezochte)
203) Sanda-Petarve (watermolen)
212) Endre
216) Visby (Lågan)
In totaal 16 ‘’onverwachte’’ molens dus en wie weet hoeveel we er toevallig óók gemist hebben?… Opvallend: twee van de grootste Gotlandse molens (Havdhem, nr. 92 en Endre, nr. 212) staan niet als ‘molentekentje’ op de kaart! Dien ik overigens nog wel te vermelden dat ik mij in dit overzicht wil beperken tot de windmolens. Vier molens (te weten 1 watermolen en 3 rosmolens) vallen dus af; anyway toch nog 12 ‘toevalstreffers’. Smaakt dat naar meer? Ja, dat smaakt naar meer!