Vanuit St. Bjärs rijden we naar het kustplaatsje Lickershamn. Het is tropisch warm in dit toeristische plaatsje en het ‘molentekentje’ lijkt op een niet logische plaats te staan (niet op het hoogste punt). Ook is er veel bebouwing en begroeiing en blijkt de weg waaraan de molen zou staan verboden voor auto’s. Vanaf de kunst ploeteren we ons een weg naar boven over een onverharde straat.
Na enige minuten vinden we de molen (8) toch. Het is onze eerste complete standerdmolen. Net als bij het gros van de (kleine) stenen grondzeilers is het clockwise wiekenkruis voorzien van uitneembare borden (“Türen” op z’n Duits); een algemeen kenmerk voor standerdmolens op Gotland. Ook is de vlucht niet groot; gemiddeld zo’n 12 a 15 meter. Later zouden we horen dat dit soort molentjes in de regel voor 3 tot 4 boerderijen maalden.
Het gerestaureerde molentje staat fraai op een grazon in een tuin en zit helaas op slot. Bij nadere beschouwing blijkt met name het wiekenkruis een stuk origineler dan we in eerste instantie dachten: er zijn krammen aanwezig voor de bevestiging van de uitgenomen borden. Ter plekke bedenken we dat dit molentje zijn originele wiekenkruis nog heeft, maar later vernemen we van Tommy Masters – die het molentje in 1995 heeft bezocht – dat hij van elders afkomstig is en het wiekenkruis toen nieuw is gemaakt; op een keurige wijze, dat wel.
Panorama vanaf de staart met IC. Voordat de omgeving dicht groeide, moet de windvang best goed zijn geweest; met name noordelijke winden vanaf de zee waren uitstekend. Op dit moment realiseren wij ons echter nog niet dat dit niet de oorspronkelijke plaats van dit molentje is.
Dat molens niet altijd het hoogste punt zijn gebouwd is iets dat we wel vaker in Gotland zouden aantreffen. De boerenmolentjes waren niet echte productiemolens; waaide de wind eens uit de verkeerde hoek, dan ging men wel dorsen (of iets dergelijks).
Midden op de foto, moeilijk herkenbaar: geërodeerde rotsformaties (zgn. ‘rauks’ op z’n Engels) waar het vissersplaatsje om bekend is. Men treft ze zowel langs de kust aan, als even verder landinwaarts.