Zaterdag 26 juli 2014 (deel 11)

git-21a-faro-boot

We rijden in oostelijke richting over weg nr. 148 en zien een paar molens in een openluchtmuseum in Bunge en een grote ronde stenen grondzeiler in Fårösund. Deze bewaren we echter voor later want het is al 4 uur geweest en we gaan enigszins gehaast naar het eiland Fårö. Hoewel Zweden een hoog ontwikkeld westers land is, is Fårö volgens de IC het Timboektoe van Scandinavië. Hardop vraagt hij zich af: kan je daar eigenlijk wel pinnen? Vaart die boot niet alleen op afroep? Welnu, dat blijkt erg mee te vallen. In het zomerseizoen (nu dus) varen pondjes af en aan naar Fårö en het is nog gratis ook! De overtocht duurt slechts 7 minuten

git-21a-faro-kaart

Voor we weer over molens beginnen, even iets over het eiland Fårö zelf. Het is ietsje kleiner dan Texel, maar er wonen slechts 600 personen. In het zomerseizoen woont er echter wel een veelvoud, want het fraaie eiland is erg toeristisch.

Tijdens de koude oorlog was het strategisch gelegen eiland, net als het noordoostelijke gedeelte van Gotland, verboden voor buitenlanders!

Door het toerisme is zo’n driekwart van de molens op Fårö ingericht als zomerwoning of weekendverblijf en voor ons dus volkomen oninteressant. Kortom: klaar om vandaag nóg eens 20 molens te bekijken? Yes, we can!

De eerste molen op Fårö staat bij het gehucht Broa (21) en is al vanaf de pond te zien. Hij staat ook aan de enige doorgaande weg over het eiland en de voor de pond wachtende auto’s zijn duidelijk te zien (doch dit slechts even geheel ter zijde). Ik heb zelfs een ansichtkaart van deze molen, waarop hij nog met een compleet wiekenkruis te zien is. Nu resteert er nog slechts één eind. Wellicht dat het binnenkort voor deze toeristisch zeer interessant gelegen molen nog eens tot een completering komt? Merkwaardig is dat de molen voorzien is van een (lange) spruit. Het is niet erg logisch (maar ook niet onmogelijk) dat de eenvoudige staart met twee schoren van twee extra schoren moet voorzien zijn geweest.

Vierkante steenkuip van het ene koppel dat rechtstreeks door het bovenwiel wordt aangedreven. De kammen in dat bovenwiel ontbreken echter.

Dit is één van de molens waarover we fantaseren dat we hem weer aan de praat kunnen krijgen. Vooruit, er is minstens een nieuw wiekenkruis voor nodig, maar met zo’n ligging en zo’n windvang zou deze molen toch een grote toeristische meerwaarde kunnen hebben…. (tot zover ons gemijmer)