Midden in een maisveld bij het gehucht Botels vinden we een standerdmolentje (75). We kunnen naar binnen, de IC heeft de deur al opengemaakt, maar veel bijzonders valt er niet te zien. Ik besluit de flitser van mijn tere fotocamera te sparen. De molen is duidelijk ooit eens gerestaureerd, maar het wiekenkruis takelt al licht af en de bovenas is zelfs in zeer slechte staat. Wij zouden adviseren: draaiverbod!
Vreemd, rijdend naar het zuiden gaan we van het gehucht Botels naar het gehucht Hemmor, om even verder weer in een gehucht genaamd Botels te arriveren! Daar zou – volgens de kaart van Tommy Masters – ook een molen staan. We zien geen molen, maar echt goed hebben we niet gezocht, dus er zou nog een molen(restant) kunnen staan (75A).
Even verderop in het gehucht Bjärges is het echter tweemaal raak. Eerst links van de weg een fraai gerestaureerd standerdmolentje (76) die hoog scoort op onze lijst “Die zouden we wel aan de praat kunnen krijgen”. De IC gaat naar binnen, maar – het wordt saai – echt veel valt er over dit molentje niet te melden.
Op steenworp afstand, rechts van de doorgaande weg, staat het tweede standerdmolentje van Bjärges (77). We besluiten ons hier te beperken tot een fotostop.
En een paar kilometer verderop is het weer raak in het gehucht Botvide: ook hier een fraai gerestaureerd standerdmolentje (78), al helt het wel enigszins voorover en ontbreekt de staartbalk. “Standaardprocedure?!”, vraagt de IC als we uitstappen: dat zegt genoeg… “Standerdmolen met dubbelloops buks en wespenplaag” noteren we in onze aantekeningen, ter onderscheiding van dit molentje ten opzichte van die andere molentjes….
Dient nog te worden opgemerkt dat het molentje zeer fraai is gelegen op een heuvel. Wordt Gotland in het algemeen omschreven als ‘vlak’, dat valt – zeker voor Nederlanders – best wel mee. Hier een fraai panorama vanaf de molenplaats op de Oostzee.